പ്രേമത്തിന്റെ ആത്മതത്വം ...

എന്റെ ശവപ്പെട്ടി ചുമക്കുന്നവരോട് 

ഒസ്യത്തിലില്ലാത്ത
ഒരു രഹസ്യം പറയാനുണ്ട്‌,

എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത്

ഒരു പൂവുണ്ടായിരിക്കും.

ജിജ്ഞാസയുടെ ദിവസങ്ങളില്‍

പ്രേമത്തിന്റെ ആത്മതത്വം
പറഞ്ഞു തന്നവളുടെ ഉപഹാരം.

മണ്ണ് മൂടുന്നതിനു മുമ്പ് ഹൃദയത്തില്‍നിന്ന്

ആ പൂവ് പറിക്കണം.

ദളങ്ങള്‍കൊണ്ട് മുഖം മൂടണം.

രേഖകള്‍ മാഞ്ഞ കൈവെള്ളയിലും
ഒരു ദളം.

പൂവിലൂടെ എനിക്ക് തിരിച്ചു പോകണം...

പൂവിലൂടെ എനിക്ക് തിരിച്ചു പോകണം...

മരണത്തിന് തൊട്ടു മുമ്പുള്ള നിമിഷം

ഈ സത്യം പറയാന്‍ 

സമയം ഇല്ലായിരിക്കും.

ഒഴിച്ച് തന്ന തണുത്ത വെള്ളത്തിലൂടെ

അത് മൃതിയിലേക്കു ഒലിച്ചു പോകണം.

ഇല്ലെങ്കില്‍ ഈ ശവപ്പെട്ടി 

മൂടാതെ പോകണം.

ഇനിയെന്റെ ചങ്ങാതികള്‍ മരിച്ചവരാണ്‌......

ഇനിയെന്റെ ചങ്ങാതികള്‍ മരിച്ചവരാണ്‌.......

അറിയാത്ത ... തുറക്കാത്ത ... സര്‍ഗാല്മകതയുടെ
ഉള്ളറകളിലൂടെ ഊളിയിട്ട
കവി എ.അയ്യപ്പന്‍റെ വരികള്‍ ...